Niezależny samorządny związek zawodowy

Wybierz kierunek solidarność

pl ua

Zmarł Janusz Mazurek – zasłużony działacz z UMCS

Janusz Mazurek zmarł 22 maja br. Msza św. pogrzebowa odbędzie się 27 maja br. o godz. 13:00, w Kościele Farnym w Kazimierzu Dolnym.

Rodzinie i przyjaciołom sp. Janusza składamy serdeczne wyrazy żalu i współczucia.

Janusz Andrzej Mazurek urodził się w dniu 25 października 1943 r. w Niemienicach k. Krasnegostawu. Absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (UMCS) w Lublinie, studiował na Wydziale Prawa i Administracji (1966). W 1968 r. uzyskał aplikację sędziowską, w 1978 r. radcowską. W 1978 r. obronił pracę doktorską. W latach 1966-68 był pracownikiem Sądu Wojewódzkiego w Lublinie, 1968-1970 referentem, następnie starszym inspektorem w Wydziale Organizacyjno-Prawnym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie, od 1970 r. pracownikiem naukowym na Wydziale Prawa i Administracji UMCS. Od 1968 r. należał do komunistycznej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR).

Od października  1980 r. działał w „Solidarności”, był członkiem zespołu ekspertów przy MKZ, następnie przy Zarządzie Regionu Środkowo-Wschodniego, także społeczny pracownik działu interwencji przy tych gremiach. Od 1980 r. był także członkiem Komitetu Uczelnianego PZPR UMCS, podjął działalność w tzw. strukturach poziomych partii, od listopada 1981 r. był pierwszym sekretarzem Komisji Uczelnianej, w dniu 8 grudnia 1981 r. (z grupą 14 członków PZPR z UMCS) oddał legitymację partyjną.

W dniach 13-31 grudnia 1981 r. przebywał w ukryciu (z przewodniczącym „Solidarności” UMCS Stefanem Symotiukiem). W dniu 3 maja 1982 r. uczestniczył w manifestacji na pl. Litewskim w Lublinie, a już 4 maja 1982 r. został internowany w Ośrodku Odosobnienia w Lublinie, od lipca 1982 r. w Kwidzynie. W sierpniu 1982 r. uczestniczył w głodówce po pacyfikacji internowanych, został zwolniony 15 października 1982 r. Od października 1982 r. kilkakrotnie był zatrzymywany i przesłuchiwany. W lipcu 1983 r. po Mszy Świętej w Katedrze Lubelskiej został pobity przez Milicję Obywatelską (MO). W dniu 25 października 1983 r. został aresztowany, a następnie przez 9 miesięcy przetrzymywany bez wyroku: do 30 grudnia 1983 r. w areszcie Komendy Miejskiej MO w Lublinie, do maja 1984 r. w Areszcie Śledczym w Lublinie, do czerwca 1984 r. w Zakładzie Karnym w Załężu k. Rzeszowa, a do lipca 1984 r. ponownie w Areszcie Śledczym w Lublinie. Od 1982 r. był członkiem podziemnej regionalnej grupy ekspertów „Solidarności”. W 1983 r. współorganizował wypoczynek wakacyjny dla rodzin osób represjonowanych. Był także wykładowcą podczas szkoleń dla działaczy podziemia (m.in. jak zachowywać się podczas przesłuchania). W latach 1985-88 przedstawicielem młodszych pracowników nauki w senacie UMCS, a 1987-89 był członkiem Komisji Interwencji i Praworządności „Solidarności”. W dniach 7-9 października 1988 r. był prelegentem podczas międzynarodowego seminarium związkowego „Rola związków zawodowych w życiu publicznym” w Niechobrzu k. Rzeszowa. W latach 1981-89 był rozpracowywany przez Wydział III Komendy Wojewódzkiej MO/Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Lublinie w ramach Kwestionariusza Ewidencyjnego/Sprawy Operacyjnego Rozpoznania krypt. „Skorpion”.

W latach 1989-90 był członkiem Komitetu Obywatelskiego (KO) Lubelszczyzny, 1990-94 radnym Miasta Lublin z listy KO, 1990-95 przewodniczący Samorządowego Kolegium Odwoławczego przy Lubelskim Sejmiku Samorządowym, 1991-93 senatorem RP z listy „Solidarności”, 1994-98 radnym Miasta Lublin z listy komitetu „Idziemy Razem”, 1997-98 radcą prawnym Urzędu Miasta w Kraśniku, a 1998-2006 wiceprezydentem Lublina. Od listopada 2007 r. radnym Miasta Lublin z listy PiS.

Skip to content